۸ ساعت تنهایی به اندازه ۸ ساعت بی‌غذایی مضر است
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۱۴۷۹۸
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ مطالعات گذشته نشان داده بود که انزوای مداوم انسان‌ها، آنها را به روش‌های مختلف در معرض آسیب جسمی قرار می‌دهد. حالا نتایج یک تحقیق جدید که به طور مشترک توسط محققان در دانشگاه وین اتریش و دانشگاه کمبریج بریتانیا انجام شده نشان می‌دهد که هشت ساعت تنهایی روزانه می‌تواند به اندازه هشت ساعت بی‌غذایی روی انسان تاثیر بگذارد و سبب کاهش انرژی و افزایش خستگی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روانشناسان دانشگاه وین می‌گویند: در مطالعه آزمایشگاهی شباهت‌های قابل توجهی بین انزوای اجتماعی و بی‌غذایی پیدا کردیم. هر دو وضعیت باعث کاهش انرژی و افزایش خستگی می‌شوند. این طبیعی است که بی‌غذا ماندن باعث کم‌انرژی شدن ما شود، اما این اتفاق در اثر انزوای اجتماعی شگفت‌آور است، چراکه آنجا پای غذایی در میان نیست.
بدغذایی و نگرانی نسبت به ظاهر از عواقب شبکه‌های اجتماعی روی جوانانمحققان می‌گویند به نظر می‌رسد کاهش انرژی نتیجه تغییرات در پاسخ هموستاتیک بدن باشد؛ نوعی عمل متعادل‌کننده که در آن فقدان ارتباط اجتماعی باعث واکنش بیولوژیکی می‌شود.
دانشمندان در مطالعه آزمایشگاهی خود ۳۰ زن داوطلب را در سه روز هشت ساعته تحت نظر گرفتند؛ یک روز بدون تماس اجتماعی، یک روز بدون غذا و یک روز بدون تماس اجتماعی یا غذا. در این آزمایش شرکت‌کنندگان از بابت استرس، خلق و خو، خستگی، ضربان قلب و سطح کورتیزول بزاق (شاخص استاندارد استرس) مورد مطالعه قرار گرفتند.
در آزمایش میدانی نیز که در مجموع ۸۷ شرکت‌کننده ساکن اتریش، ایتالیا و آلمان شرکت داشتند، از افراد داوطلب پس از گذراندن دست کم هشت ساعت در انزوا خواسته شد از طریق تلفن هوشمند به سوالاتی در مورد استرس، خلق و خو و خستگی پاسخ دهند.
نتایج آزمایش نشان می‌داد سطح انرژی گزارش‌شده افراد در روزهایی که با هیچ کس تعامل نداشتند، در مقایسه با روزهایی که برخی از تعاملات اجتماعی کوتاه داشتند، کاهش یافته بود.
جورجیا سیلانی، روانشناس دانشگاه وین، در این خصوص می‌گوید: این واقعیت که ما حتی پس از یک دوره کوتاه انزوای اجتماعی این تاثیر را می‌بینیم نشان می‌دهد که کم‌انرژی شدن بدن می‌تواند یک پاسخ متناسب هموستاتیک اجتماعی باشد که سطح آن در درازمدت افزایش یابد.
دانشمندان می‌گویند طولانی شدن زمان انزوا احتمالا باعث شدیدتر شدن آسیب‌ها می‌شود.
مطالعات پیشین نشان داده بود که خطر مرگ زودرس به دلیل انزوای اجتماعی وجود دارد. پژوهشگران همچنین در تحقیقات قبلی دریافته بودند که فقدان تعامل اجتماعی باعث می‌شود کمتر بخواهیم بیرون برویم و با بقیه ارتباط برقرار کنیم؛ روندی که نوعی مارپیچ تنهایی را ایجاد کرده و خروج از آن را برای فرد به طور فزاینده‌ای مشکل می‌سازد.
محققان تایید کرده‌اند که گذراندن وقت به تنهایی می‌تواند برای افراد خاصی مفید باشد، با این حال این مطلب محتاج مطالعات بیشتر است.
انتهای پیام/
کد خبر: 1179014 برچسب‌ها روان شناسیمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: روان شناسی انزوای اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۱۴۷۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مفاهیم: آشنایی با عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت (SDH)
به گزارش همشهری آنلاین، این عوامل شامل شرایطی می‌شوند که در آنها افراد به دنیا می‌آیند، رشد می‌کنند، کار می‌کنند، زندگی می‌کنند، و پیر می‌شوند و نیز مجموعه گسترده‌تر از نیروها و نظام‌ها که شرایط زندگی روزمره را شکل می‌دهند. این نیروها و نظام‌ها شامل سیاست‌ها و نظام‌های اقتصادی، برنامه‌های توسعه، هنجارهای اجتماعی، سیاست‌های اجتماعی و نظام‌های سیاسی می‌شوند.
این عوامل تأثیر مهمی بر نابرابری‌های بهداشتی دارند - یعنی تفاوت‌های ناعادلانه و قابل پرهیز در وضعیت سلامت که در داخل و در میان کشورها دیده می‌شوند. در کشورها همه سطوح درآمد، سلامت و بیماری از یک شیب اجتماعی پیروی می‌کنند: هر چه موقعیت اجتماعی-اقتصادی افراد پایین‌تر باشد، وضعیت سلامت آنها بدتر است.
فهرست زیر نمونه‌هایی از عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت را ارائه می‌کند که می‌توانند بر عدالت سلامت به صورت مثبت یا منفی تأثیر بگذارند:
درآمد و حمایت اجتماعی تحصیلات بیکاری و عدم امنیت شغلی شرایط زندگی کاری ناامنی غذایی مسکن، امکانات اولیه و محیط‌زیست رشد اولیه دوران کودکی شمول اجتماعی و عدم تبعیض تعارض ساختاری دسترسی به خدمات بهداشتی مقرون‌به‌صرفه باکیفیت مناسب.پژوهش‌ها نشان می‌دهد که عوامل اجتماعی تعیین‌کننده سلامت یا SDH می‌توانند در تأثیرگذاری بر سلامت حتی مهم‌تر از مراقبت‌های بهداشتی یا انتخاب سبک زندگی در تأثیرگذاری بر سلامت باشند. به عنوان مثال، مطالعات متعدد نشان می‌دهد که SDH مسئول بیش از ۳۰ تا ۵۵ درصد از پیامدهای سلامتی است. علاوه بر این، برآوردها نشان می‌دهد که سهم بخش‌های خارج از سلامت در پیامدهای سلامت جمعیت از سهم بخش سلامت بیشتر است.
پرداختن مناسب به عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت (SDH) برای بهبود سلامت و کاهش نابرابری‌های درازمدت در سلامت، که مستلزم اقدام همه بخش‌ها و جامعه مدنی است، اساسی است.
منبع: وبسایت سازمان جهانی بهداشت
کد خبر 849816 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها مجله مفاهیم پزشکی پزشکی
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت